Goede voeding; drijvende kracht achter behoud kwaliteit van leven ten aanzien van de patiënt

Je hebt vast weleens keelontsteking gehad of een flinke griep. Dan voel je je beroerd, je hebt geen eetlust, je krijgt geen hap door je keel, het doet zeer, het eten ruikt niet lekker, het smaakt je allemaal niet. Thuis ga je dan opzoek naar iets wat je wel kunt eten, of je gaat naar de winkel om dat specifieke product te halen waar je nog wel trek in hebt.

Maar stel nu eens dat je echt heel erg ziek bent, tussen hoop en vrees leeft, gedurende een heel lange periode overal pijn hebt en bijvoorbeeld haar verliest. Stel nu dat ook eten niet meer lukt. Bij veel patiënten leidt deze situatie tot onzekerheid, frustratie, stress, angst en mogelijk ondervoeding. Uit landelijke prevalentiecijfers blijkt zelfs dat in het ziekenhuis 15 tot 25 procent van de patiënten ondervoed is. In het verpleeghuis is dit 10 tot 15 procent en in de thuiszorg maar liefst 15 tot 30 procent van de patiënten. De risicogroepen zijn ouderen, chronisch zieken en patiënten rond een operatie (bron: Stuurgroep Ondervoeding).

Meer kennis en advies over lekker en voedzaam eten heeft tot gevolg…

Ondervoeding leidt voor patiënten tot vermindering van kwaliteit van leven en verlies van veerkracht, terwijl zij graag willen blijven participeren in de maatschappij en in een topconditie moeten blijven om een volgende behandeling te kunnen ondergaan. Meer dan nodig wordt het gevecht tegen de ziekte nu een uitputtingsslag in zowel mentaal als fysiek opzicht. Ook de directe omgeving van de patiënt staat vaak machteloos en lijdzaam toe te kijken hoe hun kind, broer, zus, ouder, vriend of vriendin strijdt en soms de moed verliest. Zij willen zo graag helpen en de pijn of het leed even verminderen..

Wat zou kennis en advies over lekker en voedzaam eten kunnen betekenen in deze emotionele reis van patiënten, familie en vrienden maar ook van zorgprofessionals?
Eten is tenslotte emotie, het medicijn tot vitaliteit!

1. Het telen van eten betekent: buiten zijn, beweging en gezonde, frisse buitenlucht. (gezonde en duurzame voeding)
2. Het kopen van eten betekent: onder de mensen zijn, participeren in de maatschappij.
3. Het bereiden van eten betekent: participeren in het gezin, betrokken zijn en blijven bij een normale dagelijkse activiteit, een afleider. Voor degenen die rond de patiënt staan geeft dit punt ook veel kracht. Zij kunnen werkelijk iets betekenen i.p.v. lijdzaam toekijken.
4. Consumptie staat tot gezelligheid, invulling geven aan tradities, samenzijn, deel uit maken van een sociale context, betrokken zijn en blijven.

Het creëren en verankeren van positieve herinneringen leidt tot angstreductie en vergroot het gevoel van vreugde en saamhorigheid.

Te weinig aandacht voor voeding in relatie tot genezing

Maar waarom vormt deze basisbehoefte, die aan zoveel zaken in het leven van de mens verbonden is, tot zo’n frustratiebron voor velen tijdens ziekten?
Er is simpelweg geen aandacht voor. Het is een compleet ondergeschoven kind. Er is weinig aandacht onder zorgprofessionals voor voeding in relatie tot genezing / herstel van ziekten en een gebrek aan kennis onder diezelfde zorgprofessionals alsmede onder patiënten. Dit terwijl er grote effecten te behalen zijn met relatief ‘simpele’ oplossingen; als ze maar aan sluiten op de emotionele belevingswereld van de verpleegkundigen, patiënten en/of familie en vrienden.

Purpose maakt deze belevingswereld expliciet, ontwikkelt in multidisciplinaire teams een service design concept en een sluitende business case. Wij zijn een adviesbureau dat maatschappelijke thema’s kiest en het verschil wil maken: anders kijken, anders doen!