Het beoordelen van werkstukken

 

Vier uur?!?

Op mijn mooie schooltje staat het begeleiden van een profielwerkstuk voor vier uur op de jaartaak van een docent. Vier uur om een profielwerkstuk te begeleiden.

Dat is vier uur om een opdracht toe te lichten, die als eindresultaat alles kan hebben van een scheikundig experiment tot een dansvoorstelling. Het is vier uur om de leerling te begeleiden, ook als deze van gedachte blijft veranderen. Vier uur om een tekst die van taalfouten aan elkaar hangt te corrigeren, versie na versie na versie. Vier uur om gesprekken te houden. Vier uur om de samenwerking te begeleiden en vier uur om een beoordeling te geven. Nog maar niet te spreken van het beantwoorden van de e-mails van leerlingen en het bijwonen van de presentatiemiddag. Vier uur om een proces van een half jaar in goede banen te leiden dus.

 

En dan het cijfer nog…

Die vier uur zijn, zo bezien, wellicht wat aan de krappe kant. Voor begeleiders is dat frustrerend. Voor mij, een docent maatschappijleer, is het misschien nog wel frustrerender. Het cijfer voor het profielwerkstuk gaat namelijk met het cijfer voor het vak waarvoor ik mij het hele jaar in het zweet werk, in een combinatiecijfer. Om er helemaal zeker van te zijn dat die cijfers echt geen enkele zeggingskracht meer hebben, worden ze eerst afgerond, dan dus gemiddeld, om vervolgens nog eens te worden afgerond.

Ik vraag mij wel eens af hoe dat cijfer voor een profielwerkstuk nu eigenlijk tot stand komt. Ik wring me in allerlei bochten om toch maar genoeg en valide toetsen af te nemen en aan het einde van het verhaal staat daar een cijfer uit een ondoorzichtig woud aan beoordelingsmodellen naast. Voor alle duidelijkheid, mijn collega’s neem ik niets kwalijk. Die profielwerkstukken begeleiden ze uiteindelijk tegen een uurtarief waar de schrijver van het profielwerkstuk zich, al vakkenvullend, blauw om lacht. Maar wat dan?

 

Hulpmiddel: concept mapping

Ik ben gaan zoeken naar een manier om docenten te helpen bij het begeleiden van leerlingen en het beoordelen van hun uiteindelijke werkstuk. Dat werd reden voor een masteropleiding. In het kader van de Master Evidence Based Innovation in Teaching kwam ik het “concept mapping” op het spoor. De evidence based aanpak van die opleiding heeft me geholpen om zin en onzin van mapping te onderzoeken. Ze blijken vakoverstijgend inzetbaar en bieden leerlingen op allerlei punten ondersteuning bij complexe taken als het profielwerkstuk. Het mooiste is misschien nog wel dat ze snel inzicht bieden in het leerproces van leerlingen en zo de beoordeling van dat proces efficiënter en homogener kunnen maken.

Drs. Erwin van Dooren
Docent Maatschappijleer Rythovius College

 

 

 

Bekijk het congres: Actualiteiten in Toetsen en Examineren in het VO