BKE/SKE: stap één wordt gezet, maar wat gebeurt er daarna?

Het programma van eisen voor de BKE en SKE (basis- en seniorkwalificatie examinering) beschrijft duidelijke leeruitkomsten en criteria voor bewijslast. Doelgericht en meetbaar. Dat klinkt mooi, maar staren we ons niet veel teveel blind op een beoogde eindstreep? Moet er niet eerder sprake zijn van een kwaliteitscyclus, in plaats van een traject dat docenten naar de finish moet leiden?

Toegegeven, de invoering van de BKE en SKE heeft nogal wat voeten in de aarde. Op hogeschoolniveau gaat het al snel om meer dan duizend docenten die moeten worden geschoold en gecertificeerd. Het is dan ook begrijpelijk dat de expertgroep BKE/SKE voorstelt dat hogescholen starten met het opstellen van een plan van aanpak ‘waarin wordt beargumenteerd hoe de leeruitkomsten van de BKE en SKE worden geleerd’ (zie de rapportage Verantwoord toetsen en beslissen in het hoger onderwijs).

Toch is het belangrijk dat we ons niet alleen richten op het leren van de leeruitkomsten, maar nu ook al anticiperen op de kwaliteitsborging nadat de inhaalslag is gemaakt waarin alle examinatoren in het hoger onderwijs zijn geschoold en gecertificeerd.

Implementatie in de organisatie

Geïsoleerde scholingsactiviteiten leiden zelden tot organisatieveranderingen. In een dynamische omgeving als het onderwijs is het voor docenten verleidelijk om na hun scholing over te gaan tot de orde van de dag. Aandacht voor de implementatie is dan ook essentieel.

Vragen die we onszelf daarbij moeten stellen zijn:

• Hoe zorgen we ervoor dat docenten het geleerde daadwerkelijk in de praktijk gaan toepassen?
• Welke begeleiding hebben docenten daarbij nodig?
• Wie verzorgt die begeleiding?
• Hoe lang is begeleiding nodig voordat kan worden gesproken van een succesvolle implementatie?

Bijhouden en delen van ontwikkelingen

Nieuwe ontwikkelingen en inzichten zijn inherent aan kwaliteitsverbeteringen, dus ook bij het verbeteren van toetskwaliteit. De BKE-/SKE-scholing zal een afspiegeling zijn van vraagstukken die op dat moment spelen. Naarmate de organisatie haar toetskwaliteit verbetert, zal er een verschuiving plaatsvinden in aandachtspunten en leerbehoeften van docenten.

Vragen die daarbij spelen zijn:

• Hoe wordt na de scholing zicht gehouden op leerbehoeften van docenten?
• Hoe wordt er invulling gegeven aan nieuwe leerbehoeften?
• Hoe wordt geborgd dat de opgedane kennis en vaardigheden niet wegzakken?
• Hoe worden nieuwe (interne en externe) ontwikkelingen  bijgehouden en gedeeld met docenten?

Certificering

Hogescholen zijn druk bezig met de invulling van de BKE-/SKE-certificering. De twee belangrijkste aandachtspunten daarbij zijn: welke beoordelingscriteria moeten worden gehanteerd en hoe vindt de beoordeling plaats?

Minstens zo belangrijk zijn de vragen:

• Hoe lang is een BKE-/SKE-certificaat geldig?
• Is hercertificering na een bepaald aantal jaren nodig?

Kortom, met de leeruitkomsten voor de BKE en SKE wordt een goede eerste stap gezet in de richting van een betere toetskwaliteit in het hoger onderwijs, maar we moeten ons realiseren dat we er dan nog lang niet zijn.

Door: Ashra Sugito, Teelen Kennismanagement