Hoe help jij jongeren met een eetstoornis in jouw klas?

Heb jij een vermoeden van een eetstoornis bij een leerling in jouw klas? Het is van belang om dan zo snel mogelijk adequaat te handelen. Hoe eerder jij de stoornis herkent, hoe groter de kans op herstel of zelfs voorkoming van negatieve gevolgen. Jongeren ontwikkelen in een steeds vroeger stadium een eetstoornis, dus jouw rol als docent is niet te onderschatten. Je moet een eetstoornis dan wel kunnen herkennen en weten hoe je moet handelen. Daniëlle Gouman, manager inhoudelijke programma’s bij Stichting Kiem, vertelt je hier meer over tijdens de Online Masterclasstour Jongerenwelzijn van SBO.

Waarom is het belangrijk om een eetstoornis in jouw klas te herkennen?

Jij hebt als onderwijsprofessional natuurlijk het beste voor met jouw leerlingen, alleen al daarom wil je eetstoornissen herkennen én voorkomen. Daniëlle Gouman stelt dat dit alleen nog maar belangrijker is geworden tijdens de coronaperiode, omdat er sindsdien een grote toename van eetstoornissen te zien is. De wachtlijsten lopen hierdoor verder op, waardoor jongeren soms maanden moeten wachten voor ze beginnen met de benodigde behandelingen. Het is dan ook belangrijk om de eetstoornis zo vroeg mogelijk te herkennen!

Hoe herken je een eetstoornis in jouw klas?

Je weet dat het belangrijk is om een (beginnende) eetstoornis te herkennen, maar hoe doe je dat? Daniëlle vertelt je hier meer over tijdens de Online Masterclasstour Jongerenwelzijn. Je leert om een eetstoornis vroegtijdig te herkennen en je krijgt tips om het gesprek aan te gaan met de desbetreffende leerling. Je krijgt dus antwoord op de volgende vragen:

• Welke onderliggende problemen zijn de oorzaak van een eetstoornis?
• Hoe signaleer je vroegtijdig een eetstoornis?
• Hoe bespreek je vermoedens met een leerling of ouders?
• Wat doe je wel en niet bij een eetstoornis?
• Welke vervolgstappen neem je?

Wat gebeurt er nadat jij een eetstoornis herkent?

Daniëlle Gouman heeft als missie om eetstoornissen eerder te signaleren, zodat jongeren eerder hulp krijgen en de kans op volledig en snel herstel groter is. Na het signaleren moet er echter wel een plek zijn waar jongeren in behandeling kunnen. Daniëlle stelt dan ook voor om niet alleen te kijken naar de mogelijkheden bij de reguliere GGZ, maar ook wachttijdoverbrugging te overwegen bij herstelhuizen, eerstelijnszorg of ervaringsdeskundigen. Het is namelijk van belang om hulp aan te bieden zodra de jongeren gemotiveerd zijn om beter te worden. Wachttijd kan de motivatie voor herstel namelijk laten verdwijnen.

Steeds meer aandacht voor een oplossing

Een optimale zorg voor jongeren met een eetstoornis begint dus bij herkenning, maar ook verandering in de zorg is cruciaal. Gelukkig merkt Daniëlle dat er steeds meer ingezet wordt op het versterken van herstelhuizen en het implementeren van ervaringsdeskundigheid in de behandeling, maar ook tijdens het voortraject en de nazorg. De vraag blijft echter hoe ze dat kunnen bekostigen, daar is Daniëlle druk mee bezig.

Herken het probleem zo vroeg mogelijk

Wil jij meer weten over jouw rol als onderwijsprofessional bij het herkennen, en dus helpen voorkomen of genezen, van eetstoornissen in jouw klas? Schrijf je dan in voor de Online Masterclasstour Jongerenwelzijn! Niet alleen eetstoornissen komen hier ter sprake, maar ook diverse andere onderwerpen. Bekijk het aanbod aan masterclasses nu en schrijf je in!