Ik ben Annejet, bestuurslid van de Landelijke Studentenvakbond, BSc psychologie en een ‘mismatch’ volgens ons huidige onderwijssysteem. Dit omdat ik niet van plan ben (als ik überhaupt een master wil gaan doen) een master in de richting psychologie te gaan volgen. Toch heb ik, net als ongeveer driekwart van de studenten een weloverwogen studiekeuze gemaakt, ben ik erg tevreden met mijn opleiding, nam ik net zoals veel studenten mijn baanperspectieven niet bewust mee bij mijn studiekeuze en ondanks dat alles maak ik me geen zorgen dat ik daarom wellicht geen baan ga vinden.
Wat nemen studenten wel en niet mee bij het maken van hun studiekeuze en wat als een student wellicht een ‘verkeerde’ keuze heeft gemaakt en wat zijn hier de gevolgen van? Daarnaast heerst er momenteel door de prestatiedruk een gevoel van voortdurend juiste keuzes maken en door willen en moeten stromen. Wat zijn eventuele valkuilen en barrières?
Beluister de podcast: