Stakende Kids, goed idee?

Churchill zei ooit: “Wie op zijn twintigste geen socialist is heeft geen hart, wie het op zijn veertigste nog steeds is heeft geen verstand.” Dus vanuit dat perspectief is de groen-linksige staking voor de aarde een zeer goed idee. Kinderen met een Hart. Dat de politici in Den Haag vervolgens als ervaren beslissers (sadder but wiser) een meer genuanceerd oordeel moeten gaan vellen over het klimaat lijkt me ook wel voor verdediging vatbaar. In deze blog wil ik echter een heel andere kant van de staking belichten.

Kinderen/studenten horen op school heel veel theorie. Uur na uur worden ze volgepropt met kennis over Frans, wiskunde, Grieks, natuurkunde, Nederlands, rekenen, Engels, economie, etc. De toepassing van deze kennis vindt helaas weinig actief lerend plaats. Hier en daar een oefening, een opdracht, een case, een spreekbeurt, een werkstuk, een werkbezoek. Maar het echt fundamenteel leren van een vak vindt pas in de praktijk plaats. Zelf ben ik associate professor bij een business school. Daar zitten alleen studenten die ook een baan of bedrijf hebben. Zij hebben gemiddeld 15 jaar ervaring in een organisatie en passen bedrijfskundige principes toe in hun dagelijkse praktijk. En daar leren ze zo ongelofelijk veel van. Pas bij de toepassing van de theorie wordt de kennis, gecombineerd met vaardigheden, getoetst, begrepen en vooral duurzaam onthouden. In de jaren dat ik in het HBO lesgaf aan voltijds studenten heb ik zulke leerervaringen en aha-erlebnissen weinig gezien.

Van mijn eigen schooltijd herinner ik me de meeste lessen qua inhoud nauwelijks meer. Maar het toneelstuk dat we met twintig leerlingen en twee docenten speelden in de vierde klas van de HAVO is in mijn geheugen gegrift. Wat een ervaring. Maanden repeteren, drie keer een volle zaal met ouders, leraren, medeleerlingen, de burgemeester en andere hotemetoten. Een smeltkroes van emoties, samenwerking, faalmomenten, succesverhalen, lachen en huilen: Wauw. Dat soort leerervaringen gun ik iedereen. Later bleek dit voor mij een draaipunt in mijn leven. Ik ging eindelijk bewust leren, ging meedoen aan de organisatie van een lustrumfeest, werd dirigent van een jongerenkoor, ging dingen durven, dromen en doen.

Leren gebeurt dus niet alleen tijdens de lessen maar vooral naast de lessen. Scholen zouden meer tijd moeten investeren in de echte leerervaringen van de kinderen en studenten. Bij studentenverenigingen snappen ze dat het studeren alleen te karig is. Vooral het organiseren van sport, regelen van clubavonden, oplossen van moeilijke vraagstukken in verenigingsverband. Dit zorgt voor echte leermomenten. Daarmee koppel je de theorie aan de praktijk. Actief leren doe je met meerdere hersenhelften. Scholen appelleren te vaak aan een enkele.

Stakende kinderen: Prima, voor het hart en voor het verstand!

Geschreven door Hinrich Slobbe, directeur van WizFiz en al meer dan 25 jaar ervaren met financiën binnen het onderwijs. Hinrich is tevens hoofddocent van de Cursus Financieel management voor non-financials in het onderwijs. Lees meer blogs van Hinrich Slobbe.