6 tips voor de beleidsadviseur sociaal domein van de toekomst!

Het sociaal domein is constant is in verandering. Peter Paul Doodkorte, Senior Adviseur bij Vondel & Nassau, geeft zijn visie over de toekomstige rol van de beleidsadviseur. Bij verandering in het sociaal domein wordt vaak gedacht aan technologische ontwikkelingen – denk aan blockchain – en ontwikkelingen in wet- en regelgeving, zoals de omgevingswet.

Er vindt echter nog een veel belangrijkere ontwikkeling plaats voor de beleidsadviseur binnen het sociaal domein. De rol van de beleidsadviseur zal gaan veranderen naar de rol van beleidsregisseur. Dit vraagt een andere aanpak. Problemen en cases binnen het sociaal domein zijn complex van aard en vragen een integrale geregisseerde aanpak. De beleidsregisseur van de toekomst zal zich nog meer gaan richten op het samenbrengen van de juiste spelers. Denk hierbij aan ketenpartners en andere gemeenten. Doodkorte geeft zes tips voor de beleidsadviseur van de toekomst:

1. Stel je als professional eens voor dat het over jouw partner, kinderen of kleinkinderen gaat. Of over jouw vader en moeder. Dat het jouw portemonnee is. Zou jij dan hetzelfde doen?  Zou jij tevreden zijn met het antwoord?
2. Begin niet bij de letter van de wet, maar bij het doel daarvan. Hanteer de omgekeerde toets! Stap 1 is kijken naar wat in een situatie de best werkende oplossing is. Stap 2 is het zoeken de wetten die dat mogelijk maken.
3. Praat niet, maar luister! Wat houdt de ander (jouw cliënt) gaande? Waar leeft hij/zij voor? Waar is hij/zij ‘thuis’? Wie ziet hem of haar staan?
4. Jaag niet op problemen! Zoek naar hetgeen waarvan de cliënt energie krijgt, waarvoor hij/of zij warm loopt.
5. Zet de cliënt niet in een leunstoel. Wederkerigheid groeit als je de cliënt kunt vragen jou te helpen om hem of haar te helpen. Wat is volgens hem/haar de beste oplossing/het beste antwoord en wat kan hij/zij zelf daarvoor doen.
6. Durf te onderhandelen: durf voorwaarden te stellen: “Ik kan dit doen, als u dat….”

Tot slot wil Doodkorte beleidsadviseurs uitdagen om omgekeerd naar problemen te gaan kijken. Als voorbeeld noemt Doodkorte de Rotterdamse aanpak van kindermishandeling. In Rotterdam worden namelijk in plaats van de kinderen, de ouders uit huis geplaatst. Niet de standaard aanpak, maar misschien wel logischer?