Geld en Welzijnswerk blijft toch wel een issue

Door Anneke Krakers, directeur WelzijnNederland en docent van de 5-daagse opleiding Beleidsmedewerker Wmo

Voor een dubbeltje op de eerste rang

“Voor een dubbeltje op de eerste rang” fluisterde de hoge beleidsambtenaar de wethouder in de oren bij het aansnijden van de feestelijke taart.

Maar was het ook feest? Nee, eigenlijk niet. De subsidie overeenkomst was tot stand gekomen na zware onderhandelingen. Waarvan de uitkomst, lees het eindbedrag, van de zijde van de gemeente bij voorbaat al vast stond. De enige uitdaging die er was, was hoe ver wij bereid waren te zakken met onze prijs.

Bij mij knapte er iets. “Dit nooit meer” dacht ik bij mijzelf en ik nam een flinke hap van de taart.

Geld en Welzijnswerk

Inmiddels ben ik een aantal jaren verder en lukt het mij redelijk om mijzelf aan deze belofte te houden. Redelijk want Geld en Welzijnswerk blijft toch wel een issue. Waarschijnlijk herken je dit:

Je hebt niet voor niets gekozen om met mensen te werken. Jouw hart klopt voor mensen die het moeilijk hebben. En als je rijk had willen worden had je wel een ander vak gekozen. Geld is helemaal niet zo belangrijk. Natuurlijk krijg je jouw salaris dat is vanzelfsprekend. Maar verder is het vooral goed dat jouw diensten gratis zijn want no way, dat mensen je daarvoor zullen betalen. Ze hebben het al moeilijk genoeg.

Herkenbaar? Voor mij zeker! Toen ik in 1987 maatschappelijk werker werd was dit mijn drijfveer. Mensen helpen! En geld? De flower power periode was toen nog niet zo heel erg lang voorbij en mijn gedachten waren dat ik van liefde ook zou kunnen leven. Mijn ‘geluk’ was dat ik tijdens mijn stage verliefd werd op een collega en die had een goed inkomen. Dus ik leefde letterlijk van de liefde.

Toen ik directeur was bij Welzijn Buren ontdekte ik pas goed hoe gespannen de relatie met geld is. Doordat we niet bestand waren tegen de prijsonderhandelingen en de gemeente voor een dubbeltje de eerste rang gunden, waren er opeens zorgen of ik de salarissen van mijn medewerkers wel zou kunnen betalen. Die overigens keihard werkten en inderdaad heel veel mensen goed hebben geholpen. Dus veel waarde voor weinig geld.

Kort na het ‘taartincident’ werd ik zelfstandig ondernemer. En 1 ding stond vast: ik zou een eenmanszaak worden en geen stichting. Ik wilde me vrij voelen om geld te verdienen. Ik ontdekte dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan. Na bijna 30 jaar non-profit met alle belemmerende overtuigingen die daarbij horen kun je jezelf behoorlijk in de weg zitten.

En ook nu maak ik het natuurlijk mee: “wat ben jij duur!” of “waarom doe je dit niet gratis”. Alle rotgevoelens rondom geld steken dan gelijk weer de kop op: verlangen, weerstand, ruzie, schaamte, angst. Allemaal hele complexe gevoelens. Gevoelens die ik het liefste uit de weg ga.

Zonder geld geen business

De waarheid is dat je zonder geld niet in business bent! Zonder omzet heb je geen bedrijf en kun je ook geen mensen helpen. En als jij door de bezuinigingen zorgen hebt om jouw eigen geld hoe kun je dan anderen helpen?

Ondertussen heb ik ervaren dat je veel kunt leren als het gaat om Geld. Het is gewoon een business skill, een competentie. Je kunt leren hoe je jouw diensten slim kunt prijzen, hoe je een salesgesprek voert, hoe je kunt onderhandelen. En je kunt natuurlijk werken aan jouw mindset: proberen al die lastige gevoelens te herkennen en de angel eruit te halen zodat ze je niet meer belemmeren om goede prijzen te vragen. Of je nu een manager bent, een ondernemende professional bent in loondienst of zelfstandig werkt. En misschien wel het allerbelangrijkste wat ik heb geleerd: staan voor de waarde die je levert!

Anneke Krakers
www.welzijnsmarketing.nl
Meer weten? Kijk hier >>