In nogal wat gemeenten zijn er intimiderende jongeren en jonge mannen tegen wie de buurt niets durft te doen, maar waarvoor de overheid ook geen recept meer lijkt te hebben. Zij wanen zich onaantastbaar en zijn dat feitelijk ook. Dit blijkt uit onderzoek van Eric Bervoets, criminoloog en docent op de opleiding ketenregisseur risicojeugd, naar de aanpak van criminele jeugdgroepen en de veiligheidsbeleving van burgers.
‘Machteloosheid is het grote probleem. Het gebeurt, en ik kan er toch niks aan doen. Dat geldt ook voor de politie.’
‘Politieagenten durven niet meer op te treden omdat ze op non-actief worden gesteld wanneer ze een fout maken: bijvoorbeeld een burger raken bij het lossen van een waarschuwingsschot. Agenten vermijden optreden vanwege gebrek aan ruggensteun.’
‘Bij mijn ouders in de straat woont een gezin; zij gebruiken drugs en veroorzaken overlast in de buurt. Ze terroriseren de hele wijk en niemand doet er wat aan. De wijkagent en de woningcorporatie doen er ook niets mee. Er is wel hulp geboden aan dat gezin, maar dat wíllen ze gewoon niet, ze trekken de deur dicht voor de maatschappij. Mijn ouders willen wel verhuizen, maar dit is lastig gezien hun leeftijd’.
Lees hier het onderzoeksrapport ’Je voelt je heel onveilig en heel alleen…’ van Eric Bervoets.