SBO Blog Het blog van Studiecentrum voor Bedrijf en Overheid
Iedereen heeft een beeld van de ‘verwarde man’. Hij is onverzorgd. Hij gedraagt zich onvoorspelbaar. Er gaat dreiging van hem uit. Hij schreeuwt. Hij valt mensen lastig. Hij zwaait met iets. Het ziet er gevaarlijk uit. Wat gaat hij doen? Tijd om de politie te bellen…
Kees Dijkman, coördinator koffiegesprekken Stigma in de media bij Samen Sterk zonder Stigma, partner van het congres Personen met verward gedrag.
Gewone mensen in extreme situatie
Klopt dit beeld van ‘overlast’ en ‘onveiligheid’, dat zo dominant in de media? Nee, meestal niet. Mensen met verward gedrag zijn door de bank genomen helemaal niet anders dan anderen. Het gaat niet alleen om mannen, ook om vrouwen. Hun verwarde gedrag is maar zelden bedreigend voor anderen. En het is vrijwel altijd tijdelijk. Er is iets uit de hand gelopen, om welke reden dan ook. Er kan een psychische aandoening aan ten grondslag liggen, maar meestal is dat niet het geval. Vaak is er sprake van een crisis in het gezin, rond het inkomen, een persoonlijk verlies dat hard aankomt, het leven dat in korte tijd te veel eisen stelt.
Het gaat, kortom, om heel gewone mensen in een extreme situatie. Mensen zoals u en ik. Mensen in een crisis. Mensen die vooral hulp nodig hebben om er zelf niet aan onderdoor te gaan.
Eenzijdige beeldvorming
De gevoelens van onveiligheid bij mensen in de omgeving worden vooral ingegeven door de eerste schrik en door onbekendheid met verwarring. Dat individuele burgers zo reageren is begrijpelijk, al is het meestal niet terecht. Maar de overheid zou beter moeten weten. Beleid baseer je op feiten, niet op eenzijdige beeldvorming. Het is dus hoog tijd om die beeldvorming bij te stellen. En hoe kan dat beter dan door zelf, in eigen persoon kennis te maken met mensen die in hun leven met verwarring te maken hebben gehad.
Door elkaar te ontmoeten. In gesprek te gaan, vragen te stellen en te merken dat de scheidslijn tussen ‘mensen met verward gedrag’ en anderen kunstmatig is: iedereen kan in een crisis raken en hulp nodig hebben om zijn leven weer op de rails te krijgen.
Ontmoeten?
Samen Sterk zonder Stigma organiseert die ontmoeting. Ook tijdens het congres Personen met verward gedrag. We komen met een aantal ambassadeurs: getrainde vrijwilligers die graag met u in gesprek gaan over hun ervaringen met verwarring en de reactie van de omgeving en van de overheid hierop. U kunt een kort ‘koffiegesprek’ voeren op de beursvloer of een langer gesprek in een van de gespreksruimten die hiervoor gereserveerd zijn. Of u maakt een afspraak voor een gesprek op een later tijdstip, bij u op kantoor. We komen namelijk ook graag naar u toe!
Samen Sterk Zonder Stigma
Samen Sterk zonder Stigma is opgericht door het Landelijk Platform GGz (LPGGz), Fonds Psychische Gezondheid (FPG), GGZ Nederland en de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP). Samen Sterk zonder Stigma werkt aan een samenleving waarin iedereen open kan zijn over psychische aandoeningen. Meer informatie over wie wij zijn en wat wij doen vindt u op www.samensterkzonderstigma.nl. We ontmoeten u graag tijdens het congres Personen met verwarde gedrag!
Congres Personen met verward gedrag
Het aantal incidenten met personen met verward gedrag op straat lijkt de laatste jaren gestegen. Hoe organiseert u samen met uw partners de opvang en hulpverlening van personen met verward gedrag in uw gemeente? Hoor er alles over tijdens het Congres Personen met verward gedrag op 30 mei 2017. Benieuwd naar het congresprogramma?
Ik vind het jammer dat er in het congres vooral vanuit gegaan wordt dat verwarde mensen overlast veroorzaken: “Veel van deze personen met verward gedrag hebben te maken met verschillende beperkingen (verstandelijk beperkt, dementie) en verschillende problemen (verslaving, schulden, dakloosheid, illegaliteit). Met hun gedrag kunnen een (acuut) gevaar vormen voor zich zelf en hun omgeving.”
Leuk dat jullie ‘Samen sterk zonder stigma’ in de pauze laten langskomen, maar ik weet zeker dat er onder de congresbezoekers veel mensen zullen zitten die zelf ergens in hun leven een periode van verwardheid (zullen) doormaken. Er zullen ook meerdere mensen zijn die op dit moment antidepressiva en/of antipsychotica slikken. Toch kom ik nog steeds regelmatig mensen tegen die denken dat dit soort problemen niet voorkomt binnen hun eigen hoogopgeleide netwerk, maar iets is van de andere kant van de samenleving. Dat vind ik jammer. Zelfs psychiaters hebben een bovengemiddelde kans om zelf depressief te worden of door zelfmoord om het leven te komen.
Goed dat het studiecentrum voor bedrijf en overheid aandacht besteed aan verwarde personen. Verwarde mensen is mogelijk de prijs die we betalen voor het verlangen naar de participatiemaatschappij dat in de plaats moest komen van de zo verguisde verzorgingsstaat. Veel vraagstukken, zoals hoe aard ik hier als vluchteling, waarom houden Hollanders niet van mij, hoe moet ik mijn kind opvoeden die met het ROC wil stoppen, hoe kan ik zonder geld naar het huwelijk van mijn broer (schulden problematiek) en wat moet ik doen met mijn kind dat op school, thuis en op straat agressief is, zijn belegd bij de actoren van de participatiemaatschappij, het individu, de buren en Grootfamilie. Hulpverleners worden ingeschakeld als coach en worden geacht de persoon met een vraag/ probleem te coachen, niet te helpen. Verwarring is veelal het directe resultaat daarvan. Ook omdat de bureaucratie bij alle overheidsinstellingen fors en de burger daar nauwelijks een antwoord op heeft. Het niet betalen van de zorgverzekering leidt bijvoorbeeld op termijn tot forse schulden, ook door de opslagen van incassobureaus van 50% of meer. Denk eens hoeveel geld dat is als dat geïndexeerd en gestapeld wordt. Het eind resultaat is verwarring door het beslag dat op inkomsten wordt gelegd met als gevolg dat er bezuinigd moet worden op de maaltijden van kinderen.
Mijn stelling is dat de maatschappij, in het bijzonder de overheid zelf in belangrijke mate verantwoordelijk is voor het aantal en type verwarde mensen. De participatiemaatschappij zou meer moeten worden afgebogen naar de verzorgingsstaat, zodat er een gezond midden wordt gehouden tussen beiden. In mijn sessie besteed ik aandacht aan de crisissen die ontstaan door verwarde mensen. Crisissen ontstaan door het niet tijdig oplossen van de vraag van de klant, de vele loketten van de overheid waar de klant mee te maken heeft en veranderde visie op hulpverlenen.