Trends in Crisisbeheersing en Rampenbestrijding

Wat zijn de belangrijkste actuele ontwikkelingen op het terrein van Crisisbeheersing en rampenbestrijding? En nog belangrijker: wat betekenen deze ontwikkelingen voor u en uw organisatie? Aan het woord zijn twee experts.

Crisiscommunicatie anno 2014

Crisiscommunicatie is vooral een zaak van goed luisteren. Het is primair gericht om de vragen die betrokkenen hebben te beantwoorden en mogelijke maatschappelijke onrust door een (dreigend) incident te beperken en hier op in te spelen. De organisatie van crisiscommunicatie blijft één van de belangrijkste randvoorwaarden om op een juiste en snelle wijze met je bevolking te kunnen communiceren. Sociale media zorgt voor een snellere verspreiding van (on)juiste informatie en meer interactie met de doelgroepen. Traditionele media maken ook gebruik van sociale media als bron van informatie of om bijvoorbeeld te zoeken naar getuigen of foto’s. Deze ontwikkelingen leggen een grotere druk op de crisiscommunicatie en de organisatie daarvan. Communicatie moet daarom ook los van alle andere processen kunnen worden opgeschaald. Het is tegenwoordig nagenoeg ondenkbaar dat er geen mandaatregeling is voor crisiscommunicatie, zodat bekend is wie, welke informatie mag communiceren over een crisis of incident. Dit komt de snelheid van de communicatie tijdens crisis  ten goede. Dit geldt ook voor de algemeen geldende regels rondom woordvoering in de virtuele wereld. Zie hiervoor de tips in het Handboek Sociale media veranderen het veiligheidsdomein.

Roy Johannink, veiligheidsadviseur bij VDMMP, docent op de cursus Crisisbeheersing en rampenbestrijding en mede auteur van het boek ‘Lessen uit crises en mini-crises 2012, begeleidt gemeenten, provincies en politieregio’s rond crisiscommunicatie

Regisseur of makelaar in veiligheid

Tien jaar geleden verzorgden de lokale kruidenier en de slager de brandweerzorg in het dorp. Evenementen werden in de gemeente georganiseerd en als je zorg nodig had kreeg je die aangeboden. De wereld verandert echter in rap tempo. Het verwachtingspatroon van de inwoner ten aanzien van hulpdiensten wordt bepalend. Mensen die steeds meer op zichzelf zijn aangewezen zoeken elkaar op bij steeds groter wordende publieksevenementen. De wereld is in beweging en de veiligheidsregio’s bewegen mee. Burgemeesters vormen het bestuur van de veiligheidsregio en dragen met hun regionale organisatie de verantwoordelijkheid voor het veiligheidsbeleid. De vraag is: ‘Kan de veiligheidsregio snel genoeg sturen zonder uit de bocht te vliegen?’

Denk aan de vergrijzing, wet maatschappelijke opvang, technologische ontwikkelingen, individualisering en een steeds sneller wordende samenleving. In het huidige systeem worden risico’s geïnventariseerd, relevante thema’s bepaalt en een crisisorganisatie op basis is een vastgestelde structuur ingericht. Dit terwijl nieuwe risico’s niet om de vier jaar ontstaan, maar dagelijks. Relevante thema’s heten ‘trending topics’ en de crisisorganisatie wordt dagelijks geconfronteerd met complexe en soms supersnelle crises. De veiligheidsregio gaat haar beleid komende tijd van binnen naar buiten ontwikkelen, continu op zoek gaan naar slimme verbindingen in een complex netwerk van partners en klanten. Zou de veiligheidsregio in plaats van regisseur niet makelaar in veiligheid moeten zijn?

Peter Bloemers, specialist Ketenbevordering bij de GHOR en docent op de cursus Projectmanagement in het veiligheidsdomein, verbonden aan de Veiligheidsregio Limburg-Noord waar hulpdiensten en crisispartners samenwerken aan het voorkomen en bestrijden van crisis en rampen, was nauw betrokken bij de voorbereiding van het internationale evenement de Floriade in Venlo waar ruim 2,5 miljoen bezoekers uit binnen en buitenland op af kwamen.