Voor het eerst van mijn leven gelukkig

Het is 11 januari 2013 als bij Danny Jacksteit uit Enkhuizen de stoppen volledig doorslaan. In een psychose steekt hij zijn auto in brand, gooit huisraad naar hulpverleners, klimt bijna naakt op het dak van zijn huis en dreigt zichzelf iets aan te doen. Danny wordt gedwongen opgenomen in een psychiatrische kliniek. Hoe is het nu met hem, bijna drie jaar later?

Rust in zijn hoofd

Danny Jacksteit zit er relaxt bij in zijn bovenwoning aan de Oranjestraat. De rust in zijn hoofd is weergekeerd. Sterker nog, tegenwoordig helpt hij als ervaringsdeskundige andere mensen die psychisch de weg kwijt zijn. “Voor het eerst van mijn leven durf ik te zeggen dat ik echt gelukkig ben. En dat gevoel creëer ik helemaal zelf.”

Problemen begonnen in zijn jeugd

Waar het precies fout ging in zijn leven? Daar is geen eenduidig antwoord op te geven. “De problemen zijn begonnen in mijn jeugd. Ik ben opgegroeid in een gezin van vijf, met een oudere broer en een jonger zusje, een dominante vader en een zorgzame moeder. Mijn vader en broer waren stoere kerels, beroepsmilitairen. Pa’s wil was wet. Eenmaal wat ouder dacht ik: nu heb ik ook recht van spreken. Fout, en dat maakte mijn vader me op gewelddadige wijze duidelijk.”

Stuk tuig

In zijn jeugd woonde de geboren Amsterdammer op veel verschillende plekken, onder andere in Utrecht en Hoorn. “Maar ik ben vooral opgegroeid in Purmerend. Buiten op straat ontwikkelde ik mijzelf als een stuk tuig, opstandig, gewelddadig en crimineel. Rond mijn 16e begon ik te blowen en liep ik rond met zelfmoordplannen, maar een mentor merkte het en greep in. Ik kreeg diagnoses, variërend van depressie tot borderline. Maar verder kon de hulpverlening weinig voor me doen.”

Strijd aangaan

Na de middelbare school gaat hij voor vier jaar het leger in. “Dan zou ik een man worden, aldus mijn vader. De zelfstandigheid, inkomen en structuur van het leger hielpen wel even, totdat mijn agressieve, impulsieve en destructieve kant weer de overhand kreeg. Ik ging de strijd aan met de onduidelijke hiërarchie in het leger en dat verlies je altijd.”

Nieuwe start

Danny maakt een nieuwe start in de burgermaatschappij. Na een paar onbeduidende baantjes belandt hij in een brillenzaak. Daar heeft hij het zowaar naar zijn zin en wordt hij gewaardeerd. Maar de voorbeeldige werknemer leidt een dubbelleven, want de geweldsuitbarstingen zijn er nog steeds. Rond 1996 wordt hij zelfs gearresteerd wegens zeer ernstige geweldpleging. “De officier eiste 12 jaar, ik kreeg er 2. Tijdens mijn detentie meldde ik mij aan voor vrijwillige behandeling, want ik wist dat er in mij iets niet klopte. Ik kwam terecht in de Leger des Heils-kliniek Groot Batelaar in Lunteren. Dat heeft me in zoverre geholpen, dat ik daarna nooit meer geweld gepleegd heb.”

Zoekend naar betekenis in het leven

Na zijn straf kan hij weer aan de slag bij zijn oude werkgever, trouwt met zijn jeugdliefde en wordt vader van een dochtertje. Helaas is het geluk wederom van korte duur. “Zij ging vreemd en na de scheiding mocht ik mijn dochter niet meer zien.” Zoekend naar betekenis in zijn leven, meldt hij zich achtereenvolgens bij een christengemeente, de Hare Krishna-beweging en een baptistengemeente. “Maar ook dat was het niet.” Op 9 september 2004 doet hij in alle vroegte een nieuwe zelfmoordpoging. “Een touw om mijn nek, een laatste biertje en joint en alle pillen die ik kon vinden in mijn mik. Ik stapte van mijn stoel af en klaar… dacht ik. Want om half vijf werd ik wakker in het ziekenhuis. Blijkbaar mocht ik nog niet gaan. Volgens mijn gelovige moeder had ik een engeltje.”

Zonder nazorg

Een uur later staat hij alweer buiten. Zonder nazorg. “Ik heb een tijdje in de ziektewet gezeten en daarna probeerde ik de draad toch maar weer op te pakken.” Met wisselend succes is hij daarna vloerenlegger, buschauffeur, ambulant begeleider van probleemjongeren en distributiemedewerker bij Action. Hij krijgt een nieuwe vriendin, wordt opnieuw vader en verhuist naar Enkhuizen. Maar de negatieve spiraal is bij Danny nooit ver weg. Ook zijn nieuwe partner is hem ontrouw, hij wordt ontslagen bij Action en raakt hierdoor nog dieper in de financiële problemen. Zijn ex vertrekt met de kinderen naar Limburg. Suïcidale gevoelens steken de kop weer op.

Emmer loopt over

Medicatie en ook zijn nieuwe vriendin Marieke kunnen het tij niet keren. “Ik vervreemdde van haar en van de wereld, zat alleen maar te blowen, maakte geen rekeningen meer open en zat op internet alleen maar te lezen over complottheorieën. Ik was toen al behoorlijk op weg naar een psychose.” Totdat op die bewuste vrijdagavond 11 januari 2013 de emmer dus definitief overloopt en hij de Gerrit Stapelstraat volledig op stelten zet. “Wat er toen allemaal gebeurd is, daar zijn geen woorden voor. Ik was volledig doorgedraaid.” Een freelance journalist maakt er een filmpje van, dat op de website van deze krant belandt.

Gedwongen opname

Danny wordt vier maanden gedwongen opgenomen in de GGZ-kliniek in Hoorn. Achteraf gezien blijkt die ’horrornacht’ zijn redding. Er wordt een bipolaire stoornis vastgesteld, maar bovenal wordt er gewerkt aan zijn herstel middels het Welness Recovery Action Plan (WRAP). “Bovendien keek één GGZ-verpleegkundige daar naar wat ik wél kon, hij keek naar de mens en niet naar ’het stempeltje’.” Wat bleek; Danny kan heel goed zijn eigen verhaal vertellen. En daarmee is hij ook de ideale vraagbaak voor (toekomstige) hulpverleners en psychiatrische patiënten. “Inmiddels ben ik bij de GGZ werkzaam als ervaringsdeskundige/hulpverlener. Daarnaast verzorg ik vaak presentaties en ga ik voor de stichting Samen Sterk Zonder Stigma gastlessen verzorgen. Verder ben ik bezig een boek te schrijven, dat ik hopelijk gratis kan aanbieden. Want delen is helen.”

Weer toekomstperspectief

Natuurlijk, hij mist zijn kinderen vreselijk en ook de financiële problemen liggen nog niet achter hem. Maar Danny ziet wel weer toekomstperspectief. “Tijdens mijn presentaties zeg ik vaak dat mijn leven van een zoektocht is veranderd in een ontdekkingsreis. Ik gebruik mijn verleden nu om anderen te helpen en dat heeft me geleerd mijzelf te accepteren. Ik stel wat voor. Je kunt herstellen van een psychische ziekte, als je de regie over je leven kunt terugkrijgen.”

Meer weten?

• Op de opleiding procesregisseur personen met verward gedrag leert u hoe u de opvang en hulpverlening voor personen met verward gedrag organiseert in uw gemeente.
• Op de cursus Suïcide preventie leert u hoe u voorkomt dat personen vroegtijdig een poging doen om een eind aan hun leven te maken.
• Op de opleiding coördinator eenzaamheid en sociaal isolement leert u hoe u de sociale cohesie bevordert en eenzaamheid en sociaal isolement waar mogelijk voorkomt en waar nodig doorbreekt.
• Op de opleiding coördinator nazorg ex-gedetineerden leert hoe u komt tot een sluitende aanpak van ex-gedetineerden in uw gemeente.