De termen “Business Continuity” en “Resilience” worden nogal eens door elkaar gebruik. Voor sommigen is er geen verschil tussen beide termen: Resilience staat gelijk aan Business Continuity en benoemen hun afdeling of hun werkzaamheden dan ook daarnaar. Bij een ander is Resilience een onderdeel(tje) van Business Continuity.
Spraakverwarring over wat er wordt bedoeld leidt in veel gevallen tot onnodig lange gesprekken met onbedoelde discussies waarin blijkt dat de gesprekspartners naadloos langs elkaar heen praten. In de optiek van expert Wout Evers, MMSc BaBI en oprichter van SPOT-On Consult hebben beide begrippen hun eigen betekenis die echter wel in elkaars verlengde liggen en bij elkaar aansluiten.
- Business Continuity: is proces-gericht waarbij het aankomt op:
- het ontdekken waar de onderneming of organisatie voor staat,
- wat de belangrijkste bedrijfsonderdelen zijn
- hoe die onderdelen gevaar kunnen oplopen
- wat de betekenis van die bedreigingen zijn
- hoe bedreigingen te voorkomen of – indien die manifest worden – hoe de schade zo veel als mogelijk te beperken
- en wat te doen om een doorstart te (kunnen) maken. (Crisismanagement maakt daar onderdeel van uit.)
- Resilience: heeft te maken met de “veerkracht en weerstandsvermogen” van een organisatie of bedrijf om ontwikkelen die van belang zijn voor de toekomstige (markt)positie te onderkennen en daarnaar te handelen, om “mentaal” sterk te zijn teneinde een eventuele calamiteit op te vangen en om vanuit de crisissituatie de wederopbouw en doorstart ter hand te nemen om de producten en/of dienstverlening naar de klanten toe te kunnen garanderen.
Waar Business Continuity een strategische noodzaak is, kan Resilience worden beschouwd als strategische geschiktheid.
Verantwoordelijkheid van Bestuurders
Een ieder die bestuurder is dient zich te realiseren dat bij ernstige schade of erger de belanghebbenden de correctheid en effectiviteit van uw handelswijze in twijfel kunnen trekken; zelfs tijdens het incident. Daarom wordt van hen verwacht te allen tijde zorgvuldig te handelen in het belang van de organisatie waarvoor zij verantwoordelijk zijn.
Geen enkele bestuurder mag zich onttrekken aan zijn of haar verantwoordelijkheid om al het mogelijke te doen teneinde de continuïteit van het samenlevingsverband of de organisatie te waarborgen.
Het mag duidelijk zijn dat beide thema’s de onverkorte aandacht van het management behoren te hebben. Uiteraard is er aandacht voor ontwikkelingen;
- in de markt
- in de maatschappij
- op politiek vlak
- op financieel gebied
Wat in veel gevallen echter te wensen over laat is de “doorvertaling” naar potentiele bedrijfskundige gevolgen. En doet zich dan de noodzaak voor om aan te passen, dan blijkt dat de organisatie er niet of onvoldoende op is voorbereid.
Kan het anders? Zeker! Moet het anders? Wellicht … maar dan rijst de vraag: hoe dan en wie is daarvoor (eind)verantwoordelijk en welke mandaten zijn – alsdan – nodig…? In de opleiding Business Continuity en Resilience Management gaat hoofddocent Wout Evers met jou de discussie aan hoe je dit het beste voor jouw organisatie kunt inrichten.