Kinderen schrijven slecht! Docenten aan het woord

Bron: Nationale Onderwijsgids

 

“Als je later groot bent, moet je cursief kunnen schrijven!”. Waarschijnlijk kreeg je dit als antwoord op de vraag die je ongetwijfeld aan je leraren of ouders hebt gesteld: “Waarom moet ik dit leren?”. Is dit nog wel het geval? is het nog wel nodig?  Leert de nieuwe generatie het überhaupt nog wel? Dit zijn vragen die professionals binnen het taalkundig onderwijs bezig houden. Dit is dan ook de reden waarom De Nationale Onderwijsgids de mening van basisschoolleerkrachten vroeg.

Kinderen schrijven slecht!

Onderwijsdeskundigen geven aan dat kinderen langzaam en onleesbaar schrijven, de onderschatting van het schrijfonderwijs is hier de schuldige van. Deze uitspraak roept alleen maar meer vragen op: Schrijven kinderen echt zo slecht? Ligt dit echt aan het onderwijs? Is het eigenlijk nog wel belangrijk dat kinderen met een pen leren schrijven in deze tijd?. Taalcoördinatoren maken analyses van het huidige taalonderwijs aan de hand van dit soort vragen. Door te reflecteren op het doen en laten binnen de eigen school kunnen ze deze naar een hoger niveau tillen.

Waarom leren ze schrijven?

“Ach, het maakt toch niet uit dat ze wat minder goed schrijven? Ze gebruiken toch alleen computers!”. Het praktisch nut van schrijven met een pen verandert inderdaad in een hoog tempo. Papier wordt vervangen door pixels. Maar het ontwikkelen van een mooi en leesbaar handschrift is niet het enige wat van belang is binnen het schrijfonderwijs.

Het leren schrijven met een pen zorgt ervoor dat kinderen de fijne motoriek ontwikkelen. Dit is hard nodig, zo geeft Susan Firing aan:” Mijn jongste (nu 16 jaar oud) hoefde op school geen lusletters meer te leren. We zien de duidelijke gevolgen nu terug in haar fijne motoriek. Zo jammer!!!”. Behalve het versterken van je motoriek, leer je er ook beter door onthouden stelt Leerkracht Joscha Goes-Van Oorschot.

De achteruitgang van fijne motoriek is volgens Susan Papen-Forkink te wijten aan het gegeven dat kinderen steeds minder echt iets doen in plaats van het spelen op de Ipad. Als gevolg hiervan ziet ze dat sommige leerlingen moeite hebben met het strikken van veters en dicht maken van knopen.

Hoe kan dit veranderd worden?

Als je de technologische ontwikkelingen als school of leerkracht zijnde wilt remmen heb je een kolossale berg te beklimmen. Is het dan niet verstandiger om kinderen de alternatieven te laten zien in plaats van het aanbod wat ze hebben te verkleinen? Zo vindt Yvonne Merkering dat kinderen veel meer aanbod van materialen en spelletjes moeten krijgen. Als voorbeelden noemt ze tollen, jojo’s of andere kleine materialen. Het voordeel van dit soort spellen is dat er gelijk de fijne motoriek mee versterkt wordt. Naast het aanbieden van meer materialen om de fijne motoriek te trainen is het ook de afweging waard om het schrijfonderwijs later in het gehele basisonderwijs te laten starten. De overgang van het laten balanceren van een tol naar perfect binnen de lijntjes schrijven in groep 3 is voor veel kinderen een te grote stap. Yvonne stelt dan ook dat schrijfvaardig worden veel tijd nodig heeft.

Groep 4: Een Tablet

De laatste aantal jaren krijgen steeds jongere kinderen meer contact met digitaal onderwijs. Zo zijn er al pilots gaande om het gebruik van tablets te testen in groep 4 van het basisonderwijs. Of dit een fantastische ontwikkeling is of dat het de ontwikkeling van de fijne motoriek voor zijn kinderen verslechterd is leerkracht en ouder Joscha Goes-Van Oorschot nog in dubio.

Hoe hiermee moet worden omgegaan is dus niet gemakkelijk te bepalen. Wel is duidelijk dat er aandacht voor nodig is.